Fotografie Regent’s _Park – Queens Mary Garden 2016.

English roses – podtyp English musk roses.

Hodowca – David Austin , rok 2010 .

Kwiaty  różowe. Odmiana ta, tworzy idealnie ukształtowane w rozetę kwiaty średnicy około 8 cm, złożone z ponad 50 płatków. Zewnętrzne płatki kwiatowe duże, jaśniejsze, tworzą podstawę formy, natomiast wnętrze kwiatu wypełnione jest mnóstwem drobnych, ciemno różowych płatków.

Zapach umiarkowany, miękki, początkowo o nutach owocowych, później staje się ostrzejszy, korzenny.

Krzew wysokości do jednego metra, kulisty, dobrze zagęszczający się.

Liście ciemno zielone, skórzastej tekstury.

Fotografie w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

English roses .

Hodowca – David Austin, rok 2004.

Kwiaty –  różowe, budowy rozetowej, średnicy 8 cm, złożone z ponad 50 płatków.

Zapach – umiarkowany, owocowy.

Krzew – jest to stosunkowo duża roślina , mogąca osiągać wysokość nawet powyżej 2 m.

Gdy zobaczyłem tę odmianę posadzoną w donicy, wprost nie mogłem się nadziwić i oczu nasycić jej wyglądem.  Zdrowotność a nade wszystko bezmiar pąków które w pełni sezonu przyobleką jej krzew w kwiaty budzi szacunek.

Pochodzenie – niewiele da się na ten temat powiedzieć, z opisu odmianowego szkółek Austina pośrednio możemy wnioskować, że jest to rodzaj mieszańca r. canina. Na pewno wiemy jedynie, że rośliną mateczną jest Graham Thomas.

Hyde Hall to słynny ogród pozostający pod opieką RHS położony na terenie Essex ,

English Roses.  Mieszaniec r. spinosissima

Hodowca – David Austin, rok 2015 .

Kwiaty – różowe , budowy rozetowej, średnicy 5-6 cm, złożone z około 40 płatków. Odmiana ta, zwłaszcza jej kwiaty bardzo przypominają mi odmianę Jacques Cartier .

Zapach – mocny zapach starych róż.

Krzew – o kulistym pokroju, wysokości 90 – 100 cm

Liście ciemno zielone, matowe, wręcz szorstkie.

Pochodzenie – nie znamy dokładnie rodziców tej odmiany, ale sam hodowca podaje iż jest to mieszaniec r. spinosissima i jedna z całej grupy nowych odmian, które mogą się poszczycić  posiadaniem genów róż szkockich. Świetnie też została dobrana nazwa tej odmiany.

Fotografie   w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

Oto jak opisuje tę odmianę sam hodowca ;” Już dawno zauważyliśmy , między innymi w procesie hodowli  opisywanej odmiany, nieodkryty do końca potencjał tkwiący w różach szkockich. Charakteryzuje je wyjątkowy wdzięk i odporność na choroby i jest ona niewątpliwym tryumfem tej linii hodowlanej. Zazwyczaj zakłada ona dość małe kwiaty w bogatym różowym kolorze, jaśniejące z wiekiem. Kwiat zawiera mnóstwo drobniutkich, prawie igiełkowych płatków rozmieszczonych wokół oczka, tworząc idealną rozetę w stylu starych róż. Odmiana ta obficie powtarza kwitnienie i ma piękny, mocny zapach starych róż.

Fotografie w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

English roses .

Hodowca – David Austin, rok 2004.

Kwiaty –  różowe, budowy rozetowej, średnicy 8 cm, złożone z ponad 50 płatków.

Zapach – umiarkowany, owocowy.

Krzew – jest to stosunkowo duża roślina , mogąca osiągać wysokość nawet powyżej 2 m.

Gdy zobaczyłem tę odmianę posadzoną w donicy, wprost nie mogłem się nadziwić i oczu nasycić jej wyglądem.  Zdrowotność a nade wszystko bezmiar pąków które w pełni sezonu przyobleką jej krzew w kwiaty budzi szacunek.

Pochodzenie – niewiele da się na ten temat powiedzieć, z opisu odmianowego szkółek Austina pośrednio możemy wnioskować, że jest to rodzaj mieszańca r. canina. Na pewno wiemy jedynie, że rośliną mateczną jest Graham Thomas.

Hyde Hall to słynny ogród pozostający pod opieką RHS położony na terenie Essex ,

English Roses.  Mieszaniec r. spinosissima

Hodowca – David Austin, rok 2015 .

Kwiaty – różowe , budowy rozetowej, średnicy 5-6 cm, złożone z około 40 płatków. Odmiana ta, zwłaszcza jej kwiaty bardzo przypominają mi odmianę Jacques Cartier .

Zapach – mocny zapach starych róż.

Krzew – o kulistym pokroju, wysokości 90 – 100 cm

Liście ciemno zielone, matowe, wręcz szorstkie.

Pochodzenie – nie znamy dokładnie rodziców tej odmiany, ale sam hodowca podaje iż jest to mieszaniec r. spinosissima i jedna z całej grupy nowych odmian, które mogą się poszczycić  posiadaniem genów róż szkockich. Świetnie też została dobrana nazwa tej odmiany.

Fotografie   w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

Oto jak opisuje tę odmianę sam hodowca ;” Już dawno zauważyliśmy , między innymi w procesie hodowli  opisywanej odmiany, nieodkryty do końca potencjał tkwiący w różach szkockich. Charakteryzuje je wyjątkowy wdzięk i odporność na choroby i jest ona niewątpliwym tryumfem tej linii hodowlanej. Zazwyczaj zakłada ona dość małe kwiaty w bogatym różowym kolorze, jaśniejące z wiekiem. Kwiat zawiera mnóstwo drobniutkich, prawie igiełkowych płatków rozmieszczonych wokół oczka, tworząc idealną rozetę w stylu starych róż. Odmiana ta obficie powtarza kwitnienie i ma piękny, mocny zapach starych róż.

Fotografie w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016.

Mieszaniec róży spinosissima.

Kwiaty  - kolor ich opisywany jest różnie, ale zawsze sa to motywy lila róż do fioletów. Kwiaty nie są jednorodne. mogą mieć białawe brzegi płatków lub czasem białe rewersy płatków. Kwiaty pojedyncze, pięciopłatkowe  o średnicy do 5 cm.

Zapach – nieznaczny.

Krzew – wysokości do jednego metra, kopiasty. Zakłada czarno bordowe owoce.

Liście – ciemno zielone, typowe dla spinosissimy.

English Roses.  Mieszaniec r. spinosissima

Hodowca – David Austin, rok 2015 .

Kwiaty – różowe , budowy rozetowej, średnicy 5-6 cm, złożone z około 40 płatków. Odmiana ta, zwłaszcza jej kwiaty bardzo przypominają mi odmianę Jacques Cartier .

Zapach – mocny zapach starych róż.

Krzew – o kulistym pokroju, wysokości 90 – 100 cm

Liście ciemno zielone, matowe, wręcz szorstkie.

Pochodzenie – nie znamy dokładnie rodziców tej odmiany, ale sam hodowca podaje iż jest to mieszaniec r. spinosissima i jedna z całej grupy nowych odmian, które mogą się poszczycić  posiadaniem genów róż szkockich. Świetnie też została dobrana nazwa tej odmiany.

Fotografie   w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

Oto jak opisuje tę odmianę sam hodowca ;” Już dawno zauważyliśmy , między innymi w procesie hodowli  opisywanej odmiany, nieodkryty do końca potencjał tkwiący w różach szkockich. Charakteryzuje je wyjątkowy wdzięk i odporność na choroby i jest ona niewątpliwym tryumfem tej linii hodowlanej. Zazwyczaj zakłada ona dość małe kwiaty w bogatym różowym kolorze, jaśniejące z wiekiem. Kwiat zawiera mnóstwo drobniutkich, prawie igiełkowych płatków rozmieszczonych wokół oczka, tworząc idealną rozetę w stylu starych róż. Odmiana ta obficie powtarza kwitnienie i ma piękny, mocny zapach starych róż.

Fotografie w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016.

Mieszaniec róży spinosissima.

Kwiaty  - kolor ich opisywany jest różnie, ale zawsze sa to motywy lila róż do fioletów. Kwiaty nie są jednorodne. mogą mieć białawe brzegi płatków lub czasem białe rewersy płatków. Kwiaty pojedyncze, pięciopłatkowe  o średnicy do 5 cm.

Zapach – nieznaczny.

Krzew – wysokości do jednego metra, kopiasty. Zakłada czarno bordowe owoce.

Liście – ciemno zielone, typowe dla spinosissimy.

Fotografie   w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

Mieszaniec r. spinosissima.

Synonimy - Rosa Reversa (hybrid spinosissima), Rosa spinosissima var. reversa Lindl. Rosier renversé .

Kwiaty – różowe, pojedyncze, pięciopłatkowe, średnicy około 5 cm.

Zapach – pachnące.

Krzew –  wysokości około 2m

English Roses.  Mieszaniec r. spinosissima

Hodowca – David Austin, rok 2015 .

Kwiaty – różowe , budowy rozetowej, średnicy 5-6 cm, złożone z około 40 płatków. Odmiana ta, zwłaszcza jej kwiaty bardzo przypominają mi odmianę Jacques Cartier .

Zapach – mocny zapach starych róż.

Krzew – o kulistym pokroju, wysokości 90 – 100 cm

Liście ciemno zielone, matowe, wręcz szorstkie.

Pochodzenie – nie znamy dokładnie rodziców tej odmiany, ale sam hodowca podaje iż jest to mieszaniec r. spinosissima i jedna z całej grupy nowych odmian, które mogą się poszczycić  posiadaniem genów róż szkockich. Świetnie też została dobrana nazwa tej odmiany.

Fotografie   w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

Oto jak opisuje tę odmianę sam hodowca ;” Już dawno zauważyliśmy , między innymi w procesie hodowli  opisywanej odmiany, nieodkryty do końca potencjał tkwiący w różach szkockich. Charakteryzuje je wyjątkowy wdzięk i odporność na choroby i jest ona niewątpliwym tryumfem tej linii hodowlanej. Zazwyczaj zakłada ona dość małe kwiaty w bogatym różowym kolorze, jaśniejące z wiekiem. Kwiat zawiera mnóstwo drobniutkich, prawie igiełkowych płatków rozmieszczonych wokół oczka, tworząc idealną rozetę w stylu starych róż. Odmiana ta obficie powtarza kwitnienie i ma piękny, mocny zapach starych róż.

Fotografie w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

English roses .

Hodowca – David Austin, rok 2004.

Kwiaty –  różowe, budowy rozetowej, średnicy 8 cm, złożone z ponad 50 płatków.

Zapach – umiarkowany, owocowy.

Krzew – jest to stosunkowo duża roślina , mogąca osiągać wysokość nawet powyżej 2 m.

Gdy zobaczyłem tę odmianę posadzoną w donicy, wprost nie mogłem się nadziwić i oczu nasycić jej wyglądem.  Zdrowotność a nade wszystko bezmiar pąków które w pełni sezonu przyobleką jej krzew w kwiaty budzi szacunek.

Pochodzenie – niewiele da się na ten temat powiedzieć, z opisu odmianowego szkółek Austina pośrednio możemy wnioskować, że jest to rodzaj mieszańca r. canina. Na pewno wiemy jedynie, że rośliną mateczną jest Graham Thomas.

Hyde Hall to słynny ogród pozostający pod opieką RHS położony na terenie Essex ,

Floribunda .

Synonim – Bozkatafra , Frayla Katarina.

fotografie – Marian Sołtys , na wystawie Zieleń to życie – Warszawa 2016.

Hodowca – Biljana Bozanic z firmy Pheno Geno Roses przed rokiem 2016, która również wprowadza tę odmianę do handlu  wiosną 2017. sprzedawana będzie w ramach kolekcji Frayla.

Kwiaty – różowe, koralowo różowe, średnicy 6 – 7 cm , rozetowe złożone z ponad 50 płatków.Płatki drobne, o jedwabistej teksturze.

Zapach – pachnące , zapach owocowy/ truskawek/.

Krzew – o pokroju wyprostowanym i silnych , ale stosunkowo krótkich – 60 cm – pędach. Mrozoodporność  - strefa 5 usda.

Liście – błyszczące, ciemno zielone.

Opis sporządziłem na podstawie  strony internetowej firmy - http://phenogenoroses.com/ .

Miniaturowa, współczesny mieszaniec międzygatunkowy.

Synonim – Bozbluspix .

fotografie – Marian Sołtys na wystawie Zieleń to życie Warszawa 2016.

Hodowca Biljana Bozanic z firmy Pheno Geno Roses, przed rokiem 2016.   Firma  Pheno Geno Roses, wprowadza tę odmianę na rynek,

Kwiaty różowe, średnicy około 3 cm, bardzo wypełnione.

Zapach -

Krzew – roślina miniaturowa wysokości około 30 cm. Mrozoodporność 5 strefa usda.

Liście – ciemno zielone, drobne.

Opis na podstawie informacji zawartych na karcie informacyjnej z wspomnianej wystawy.

Przeglądając Pańskie opisy odmian na blogu, zauważyłem różę Bon Voyage, Delbarda. Proponuję więc tym razem,   kilka słów o innej róży Voyage -  hodowli Tantau Rosen a ściślej Ch. Eversa,bo to już jego dzieło. W tym przypadku słowo dzieło jest jak najbardziej na miejscu, ponieważ takimi walorami to rzadko która odmiana może się pochwalić.

Christian Evers to obecny szef Tantau Rosen. Mimo młodego wieku może pochwalić się już blisko 60-cioma wyhodowanymi odmianami,wiele z nich zdobyło uznanie na świecie. Jego odmiana Voyage z pewnością też  znajdzie wielbicieli.Piszę „znajdzie”, ponieważ jest to stosunkowo młoda róża,wyhodowana przed 2013 r. i rok później wprowadzona do katalogu firmy. Naprawdę nie chciałbym żeby ten opis wyglądał jak firmowa  reklama,ale proszę wierzyć,że inaczej się nie da. Jest to wspaniała róża pod każdym względem. To chyba pierwsza odmiana z jaką mam do czynienia,która jest naprawdę odporna na wszystkie znane choroby. Od początku sezonu do dnia dzisiejszego nie utraciła chyba żadnego liścia i zanosi się, że będzie tak dalej. Nie chroniona zdaje się nie zauważać,że o tej porze mączniak to norma. To niezwykłe.

Hodowca zaklasyfikował tę różę jako mieszaniec herbatni ale jest on raczej nietypowy. Po pierwsze bardzo duży,u mnie regularnie przekracza 1,5 m. Jest też szeroki i solidnie zbudowany. Pędy są grube,gęsto najeżone dużymi kolcami. Liście to prawdziwa ozdoba. Jasno zielone,półmatowe,średniej wielkości,bardzo obfite i zupełnie odporne bez jakiejkolwiek chemii.Po drugie – kwiaty. Nie takie do jakich przyzwyczaiły nas powszechne mieszańce herbatnie.Te bowiem,jak podaje producent,są w stylu starych róż. Faktycznie. Mnie najbardziej przypominają starą bourbonkę Louis Odier. Są jednak od niej o wiele większe, potrafią dojść do 14 cm(!) średnicy. Mają budowę z początku kulistą,później ćwierćrozetową a na koniec przypominają spłaszczone kule.

Fotografie – przez uprzejmość , Pan Jacek Kondratowicz.

Oryginalny jest też ich kolor – biało różowy,z tym że ten róż ma wiele odcieni w zależności od stopnia rozchylenia płatków,a tych jest  ok 40.

Kwiaty żyją przeciętnie dziesięć dni na krzewie,w wazonie trochę dłużej. Są odporne na upały i dość dobrze znoszą też zalewanie wodą. Kwitną cały sezon z przerwami które trwają 10-12 dni.

Ich zapach to mieszanina herbatniej klasyki i aromatu bourbonów. Jest dość „ciężkawy” ale bardzo przyjemny i dosyć silny. Jest to jedna z niewielu róż,które pachną „całodobowo”.

Hodowca proponuje jej uprawę również w pojemnikach, co trochę mnie dziwi ze względu na rozmiar tego krzewu.Mrozoodporność do zaakceptowania,wytrzyma -23 st bez okrycia. Na wiosnę cięcie krótkie bo róża ma tendencję do wybijania ostro w górę.Z reguły zawsze patrzę sceptycznie na zalety wypisywane w różanych katalogach ale tutaj Evers zabił mi ćwieka – nie ma się do czego przyczepić.

Pochodzenie nieznane – widać hodowca zazdrośnie strzeże swojego sukcesu.

Opis odmiany – Jacek Kondratowicz.

W zamyśle jej hodowców z holenderskiej firmy Interplant, ma to być jedna z wielu typowych odmian szklarniowych,przeznaczona na kwiat cięty. Jednakże jak praktyka pokazuje,róża ta świetnie sobie radzi także w gruncie,uprawiana bez osłon. Jest to trochę ulepszony mieszaniec herbatni o bardzo długim okresie kwitnienia.

Krzew nie jest zbyt wysoki,dorasta do  70 cm i dość dobrze rozrasta się na boki.Pędy ma bardzo sztywne i niemal całkowicie pozbawione kolców. Liście duże,ciemnozielone i skórzaste,prawie matowe.

Kwiaty w kolorze przyjemnego różu,z lekko zielonymi brzegami płatków. Są bardzo pełne – mają po około 50 płatków. Zapach lekki,owocowo-różany.W zależności od cięcia mogą być pojedyncze, bardzo okazałe lub mniejsze,ale za to po kilka na jednym pędzie. Niestety nie są zbyt odporne na deszcz i w połączeniu z niskimi temperaturami zagniwają. Natomiast nie szkodzą im upały a w sprzyjających warunkach,w dobrym stanie utrzymują się przez 3 tygodnie. Róża zakwita wcześnie,bo już na początku czerwca i ostatnie pąki ścina większy przymrozek w listopadzie. Jak obserwuję,ma dobrą odporność na mączniaka prawdziwego ale gorszą na czarną plamistość. Bez ochrony chemicznej jest zdrowa tylko w suche i ciepłe lata. Za to jak na typową „szklarniówkę”,mrozoodporność ma świetną bo bez okrycia wytrzymuje -23 st C, i to w miejscu niezbyt zacisznym. Myślę,że ze względu na trwałość kwiatów i nieduży pokrój mogła by stanowić całkiem zgrabne rabaty.

Nie znam pochodzenia tej róży bo Interplant nie udziela takich informacji.

Fotografie i opis odmiany – autorstwa Pana Jacka Kondratowicza.

Mieszaniec herbatni / remontantka/.

Hodowca – Alexander Dickson II w roku 1926, ale jakoś tak się nieszczęśliwie złożyło, że odmiana ta wypadła z obrotu handlowego i dopiero w roku 1975 , została reintrodukowana  dzięki odkryciu jej przez fotografika Keith Money w ogrodzie jednego z rosomanes w Australii.

Kwiaty – różowe do łososiowo różowych nieco jaśniejące z wiekiem, budową swą przypominająca słynną odmianę   Mrs. John Laing Benneta. Kwiaty średnicy 10 cm, złożone z ponad 40 płatków. Kwiaty  osadzone są z reguły pojedynczo na pędzie. Jej uroda została doceniona przez RNRS wkrótce po wyhodowaniu a więc już w 1926 roku. Nie jest to jednakże róża łatwa w uprawie, zapewne więc dlatego została przez rosomanes zapomniana.

Zapach – mocny, damasceński.

Krzew – Tu dokonała się najgłębsza i najistotniejsza zmiana. Jak Pamiętamy John Laing ma pędy nieco przydługie i stosunkowo za cienkie, wyginające się pod ciężarem okazałych kwiatów. Krzyżówka jakiej dokonał Dickson, usunęła tę wadę, przydając jej krótsze i sztywniejsze pędy już w typie mieszańców herbatnich – zachowując jednakowoż wszystkie przymioty kwiatów Mrs. John Laing.

Liście – ciemno zielone, matowe.

Pochodzenie – Mrs John Laing x nienazwana , własna siewka hodowcy. Różni autorzy sugerują iż byc może była to jakaś pernetiana.

Podsumowując: Jest to wspaniała odmiana za zakupem której warto się rozejrzeć.

Markiza Edith Helen Chaplin/1878 – 1959/  Londonderry , miała nieruchomości obok szkółek Dicksonów i gdy Alex Dickson wystąpił z sugestią  by nazwać tę różę jej imieniem  -i to ona miała mu zaproponować nazwę właśnie Edith Helen gdyż  tytułem oficjalnym jest już nazwana inna róża – Marchiones of Londonderry.

fotografia dzięki uprzejmości firmy Pheno geno roses.

Miniaturowa .

Synonim – Bozcrimpix

Hodowca – Biliana Bozanic z Pheno Geno roses, przed rokiem 2015.

Kwiaty – różowe, średnicy 3 – 4cm, złożone 15 – 20 płatków.

Zapach -

Krzew – o pokroju kompaktowym, wysokości około 30 cm.

fotografia pochodzi ze strony firmy Meillandów.

Mieszaniec herbatni

Synonim – Meinostair.

Hodowca – wyhodowana w firmie Meiland International w roku 2006. Wprowadzona do obrotu handlowego w dziesięć lat później, gdy to w roku 2016 w Antibes odbyła się w obecności mera miasta Jeana Leonetti uroczystość nadania imienia tej róży. Jak możemy przeczytać na blogu Meillandów, miasto to nie zostało wybrane przypadkowo, ponieważ jest to miejsce narodzin tej odmiany.

Kwiaty – różowe , do łososioworóżowych, ćwierćrozetowe, średnicy około 10 cm, złożone z przeciętnie 68 płatków.

Zapach – pachnące zapachem werbeny.

Krzew – wysokości do 150 cm i szerokości do 70 cm.

Liście – ciemno zielone, bardzo odporne na czarną plamistość.

W roku 2016 , 4 czerwca, miał miejsce z Monaco konkurs róż sadzonych w doniczkach,  otrzymała ona tam nagrodę „Trophy Piaget Rose”. Oznacza to, że  otrzymała najwięcej punktów we wszystkich kategoriach, takich jak wytrzymałość róży  czy jakość kwitnienia, przyznana przez jury. Ale to nie wszystko!   otrzymał również nagrodę publiczności.

Remontanatka.

Hodowca – wyhodowanie jej przypisuje sie Eugene Verdier – syn w roku 1880.

Kwiaty – rdzawo różowe.

Nie jest jasne czy odmiana ta nie jest już utracona.

Fotografia – dzięki uprzejmości firmy Pheno Geno Roses.

Floribunda.

Synonim – Bozalurwin .

Hodowca – wyhodowana przez Bilianę Bozanic w firmie Pheno Geno Roses przed rokiem 2015.

Kwiaty – różowe, średnicy 4-5 cm, pełne.

Zapach – pachnąca.

Krzew – o pokroju kompaktowym , wysokości do 50 cm. Dobra do uprawy w pojemnikach.

Liście – ciemno zielone, matowe.